Çevrende herkes kendini kaybeder Bunun da suçunu sana yüklerken Sen kendine hâkim olursan eğer,
Bütün âlem senden şüphe ederken Hem yer bırakır o şüphelere Hem kendine inanabilirsen;
Bekliyebilirsen usanmadan, Yalanla karşılamazsan yalanları,
Kendini evliya sanmadan Affedebilirsen kin tutanları;
Hayale kapılmadan hayal kurabilir, Kendini aldatmadan düşünebilirsen eğer;
Zafer ve bozgun, bu iki yalancı, İkisi de gözünde bulmazsa değer;
Sözlerini evirip çevirenler Sana tuzak kurarken aklınca Gülüp geçebilirsen bunlara sen;
Ömür verdiğin işler yıkılınca İşlere yeniden koyulabilirsen;
Kayıplarını dolamaksızın dile Baştan tutabilirsen yolunu;
Yüreğine «dayan» diyecek Azimden başka şeyin olmasa da sen Takıp dişini tırnağına Sonuna kadar dayanabilirsen;
Ne düşman ne dost incitemezse seni, Ne küçümser ne büyültürsen hemcinsini;
Ve bilirsen her dakkanın değeri Ne kadar yol, ne kadar emektir,
Senindir bütün dünya ve nimetleri, Üstelik, oğlum, adam oldun demektir.
Bu site semih çiçek tarafından tasarlanmıştır.hepsigazete.com 2020 tüm hakları saklıdır